Wie is wie

Wijkpredikant

Mijn naam is Willemijn van Dijk, en ik ben sinds 23 september 2018 wijkpredikant in Haarlem-Centrum.

Na mijn middelbare school wist ik dat ik iets wilde doen met mensen, met kunst en cultuur en met verhalen. Die drie gebieden hebben mijn hart. De studie theologie sloot daar goed op aan. Uiteindelijk heeft mijn lidmaatschap van de studentenvereniging ervoor gezorgd dat ik op een gegeven moment wist: ik wil dominee worden. Bij die studentenvereniging zag ik meerdere vrouwen de keuze maken voor het predikantschap, zo kreeg ik mijn eigen vrouwelijke rolmodellen. In Leidschendam heb ik mijn eerste stappen ‘in het ambt’ gezet in  2013. Langzamerhand ben ik gaan ontdekken wat het voor mij betekent om predikant te zijn.

Met mensen werken en meeleven

Het is werk waarbij je én heel verdiepend bezig bent én waar je met mensen mag werken en meeleven. Een heerlijke combinatie vind ik dat.  In mijn werk ben ik veel bezig met de vragen als: waar is God te vinden? Wat heeft de christelijke traditie waarin ik sta te bieden? Hoe geloofden mensen de eeuwen door en hoe zit dat met ons, en met mij? Op welke manieren kun je de Bijbelverhalen lezen? En wat betekent het om te geloven? Wat is de meerwaarde van een christelijke gemeente in een wereld waarin er zoveel te kiezen is? Wat een geluk dat ik me in mijn werk met dit soort vragen mag bezig houden! Het lijkt me heel mooi om in een centrumgemeente van een stad predikant te zijn. Wat ik heb gezien van deze gemeente is dat ze heel open is, met nadrukkelijk een blik op de wereld buiten de kerk – onder meer door ruimte te bieden aan kunst en cultuur. De kerkdeuren staan open, zogezegd. Dat is ook wat ik als predikant wil uitdragen.

Missionair predikant

Mijn naam is Tom de Haan. Ik ben op verschillende plekken opgegroeid, in Overijssel, Groningen, op de Veluwe en in Friesland.

Als domineeszoon verhuisde ik meestal om de vijf jaar naar een nieuwe plek. Na mijn studie theologie in Kampen was ik vijf jaar eindredacteur van de IKON radiokerkdiensten in Hilversum en woonde ik in Maartensdijk, Weesp en Amersfoort. Ik kan dus niet echt zeggen: daar liggen mijn wortels, want die liggen nogal verspreid. Nu woon ik in Haarlem, een fijne stad. Dat rondreizende bestaan heeft een nieuwsgierig mens van me gemaakt, denk ik.

Nieuwsgierig

Die nieuwsgierigheid heeft ook een rol gespeeld in de keuze voor de theologiestudie. Die is heel breed, dat lag me wel, met toch altijd die achterliggende vraag: Waar gaat het nou écht om in het leven?

Predikant worden leek me aanvankelijk geen aantrekkelijk perspectief. De kerk kan ik aan mijn vrienden moeilijk uitleggen. Ze begrijpen het wel, maar zullen geen lid worden van een kerk. Het is alsof ik jaren heb moeten studeren om me de kerk en de traditie ‘eigen’ te maken. De kerk is toch vooral een plek voor de generatie van mijn ouders of grootouders. Geloof is voor mijn generatie een lastig ding. Toch denk ik dat mensen binnen en buiten de kerk meer geloof hebben dan ze denken. Bijvoorbeeld het geloof of het vertrouwen dat in een uitzichtloze situatie in je leven er toch weer licht kan doorbreken. En voor mij gaat geloof ook over de ervaring dat de mooiste dingen in je leven eerder die dingen zijn die je krijgt dan die je verdiend hebt. Van daaruit wil ik als ‘stadsdominee’ verbinding zoeken met de mensen in de stad. Want de kerk is er voor iedereen.
Tom de Haan volgen

Ouderenpastor

Graag stel ik me aan u voor: mijn naam is Esther van Bijsterveld.

Sinds februari 2021 ben ik ouderenpastor van de wijkgemeente Centrum. Iedere donderdag ben ik in Centrum te vinden; op maandag en dinsdag werk ik als ouderenpastor in Schalkwijk.

Al van jongs af aan heb ik een hart voor ouderen. Ik ga graag bij hen op
bezoek en luister naar hun (levens)verhalen: verhalen van vreugde en
geluk, maar ook van moeilijkheden en verdriet. Mensen vragen regelmatig wat mijn werk nu precies inhoudt. Het belangrijkste onderdeel van mijn werk is het bezoeken van ouderen. Dat gebeurt vooral in bijzondere omstandigheden: als iemand in het ziekenhuis ligt of heeft gelegen, als iemand een negatief bericht van de arts heeft gekregen, of bijvoorbeeld als iemand is verhuisd naar een verzorgingshuis. Het meest bijzondere is als iemand op het einde van zijn/haar leven is gekomen. Als ouderenpastor mag
ik diegene dan bijstaan in het laatste stukje van zijn/haar levensreis. Ook ga ik regelmatig voor in uitvaartdiensten.

Een ander onderdeel van mijn werk is het samen met vrijwilligers organiseren van een zogenoemde ‘theemiddag’. Op de derde donderdagmiddag van de maand vindt deze theemiddag plaats in het
wijkgebouw. De ene keer vindt er een activiteit plaats, en de andere keer gaan we met elkaar in gesprek aan de hand van een gedicht of een filosofisch verhaal. Het is mooi om elkaar op die manier te ontmoeten en van elkaar te leren.

Kortom: mijn werk als ouderenpastor is divers en heel betekenisvol werk, wat ik iedere dag weer met veel enthousiasme en passie doe!

Scriba wijkkerkenraad

Mijn naam is Gert Dannenberg. Van 2000 tot 2008 was ik ZWO diaken.

Tot de bijzondere dingen die ik in die tijd meemaakte behoorde het bezoek van een groep Kenianen in september 2008 aan onze gemeenten. Het waren zes leden van de African Divine Church, een kerk die zeer actief is op het gebied van scholing, medische zorg en vrouwenemancipatie. Zij helpen de allerarmsten en dat is hard nodig in Afrika.

In 2008 eindigde mijn taak als diaken. Ik bleef lid van de ZWO-commisie, maar ik miste het kerkenraadswerk de afgelopen jaren wel. Dat mij weer gevraagd werd lid te worden van de kerkenraad, nu als vertegenwoordiger naar de Algemene Kerkenraad, verblijdde mij dan ook zeer. Van het één komt soms het ander: op een ‘Zingen voor Kenia’ middag in de Lutherse Kerk kocht ik een paar jaar geleden een boek over Paulus. Door dat boek raakte ik zeer geboeid door hem, blij gevraagd te worden zijn brieven zijn de oudste geschriften in het Nieuwe Testament. Behalve tentenmaker, grotestadsmens en wereldreiziger was hij iemand met revolutionaire gedachten over religie en ook nog eens een hartstochtelijk dichter. Zulke ervaringen inspireren mij elke zondag weer als we over het geloof horen en dat samen vieren.

Wijkouderling sectie 1 (postcode 2011)

Mijn naam is Hester Wesselius.  Na 40 jaar verpleging ben ik met pensioen gegaan en heb ik nagedacht wat ik met mijn vrije tijd kon doen voor de kerk. Er was een pastoraal ouderling voor de binnenstad nodig, en dat ben ik toen geworden. Sinds 1989 kom ik al in de Nieuwe Kerk omdat ik toen lid was van de Oude Bavocantorij. In 1996 nam ik de leiding over voor de Gemeentemaaltijden en dat doe ik nu nog steeds.  Voorlopig zullen onze contacten vooral telefonisch gemaakt worden, maar ik hoop u  binnenkort weer te kunnen bezoeken.

Wijkouderling sectie 2 (postcode 2012)

Mijn naam is Niek Rooseboom en ik woon sinds 2001 in Haarlem samen met mijn vrouw Joke en onze drie kinderen. Ik ben sinds september 2018 diaken binnen onze mooie wijkgemeente, en sinds mei 2020 Ouderling in wijk 2012. Toen ik werd gevraagd om diaken te worden heb ik echt even de tijd genomen om te bedenken waarom ik ambtsdrager wilde worden. Ik ben jaren geleden ouderling kerkrentmeester geweest en daar was ik mee bekend; de diaconie was voor mij onbekend terrein. Ik ben mij eerst maar eens gaan oriënteren op de werkzaamheden van de diaconie, maar werd al vrij snel enthousiast. Ik vind het bijvoorbeeld mooi dat de diaconie midden in de samenleving staat: een samenleving die constant in beweging is. Het doel van het diaconale werk kan worden samengevat als: het leveren van bijdragen aan het welzijn van de (wereld-)samenleving, het waarborgen dat mensen deel kunnen nemen in de samenleving, het bestrijden van armoede en onrecht en het dragen van zorg voor personen en groepen in acute noodsituaties.

dat mensen tot hun recht komen

Gaande weg merkte ik dat mijn hart meer lag bij het pastoraat en doordat er al geruime tijd een vacature was voor wijkouderling voor wijk 2012 heb ik in overleg met het moderamen besloten een overstap te maken. Per 1 mei jl. ben ik geen diaken meer maar ouderling. Ik hoop dat we elkaar binnenkort mogen ontmoeten.

Wijkouderling sectie 3 (postcode 2013 en 2015, en buitenwijks)

Mijn naam is Frits Verhagen.  Sinds begin februari 2019 ben ik wijkouderling voor het postcodegebied 2013, zeg maar de Zijlweg en omgeving. Het is niet de eerste keer dat ik ambtsdrager ben in Haarlem-Centrum. Tussen 1986 en 1990 was ik diaken voor ZWO. Hoewel ik nooit in het centrum heb gewoond, ga ik daar wel al bijna mijn hele leven naar de kerk. In 1970 werd ik als opstandige tiener ‘leiding’ van de toenmalige zondagsschool in de Leidsestraat. In september 1975 was ik één van de oprichters van het jeugdwerk aan de Gedempte Oude Gracht 104, toentertijd JKC en AKC genaamd. Het was een opmaat voor een bloeiende periode van activiteiten voor jongeren in de hervormde wijkgemeente Haarlem-Centrum. Tijdens een reünie in 2001 bleek hoeveel impact die periode op veel mensen heeft gehad. In 1986 volgde dus voor mij een nieuwe uitdaging toen ik lid van de kerkenraad werd. In 1987 ben ik in de Nieuwe Kerk getrouwd met Jeannine, die zelf ook twee periodes ambtsdrager is geweest. We voelen ons nog altijd erg thuis in deze wijkgemeente. Onze twee kinderen zijn er in 1990 en 1994 gedoopt.

Bron van Liefde

Ik zie de Bijbel vooral als bron van Liefde, waaruit wij kracht mogen putten en mogen leven. Ik beschouw die bron als inspiratie voor mijn werk als ouderling in onze gemeente. Schroom niet contact met mij te zoeken als daar behoefte aan is. Ik ben bereikbaar via mijn email fritsverhagen33@gmail.com.

Wijkouderling Sectie 4 (postcode 2014 en buitenwijks)

Vacant

Wijkindeling pastoraat

Jeugdouderling

Barbara van de Pol

Redactie kerkblad

Goedendag, sinds een aantal jaren zit ik in de redactie van ons kerkblad.
In het dagelijks leven werk ik bij een verzekeringsmaatschappij. Ik ben geboren in Assen en samen met mijn ouders en twee zussen opgegroeid in Julianadorp. Mijn studies heb ik gevolgd in Alkmaar en Groningen.
In 2012 ben ik voor de liefde verhuisd naar Haarlem en sindsdien verbonden aan onze wijkgemeente. Bij de gemeente voelde ik mij meteen thuis. Al vrij snel wist Rosmarie mij te strikken voor de redactie van het kerkblad. Tien keer per jaar zet ik het kerkblad in elkaar waarna we tijdens de redactievergadering met elkaar de puntjes op de i zetten. Met veel plezier draag ik op deze manier mijn steentje bij.
Ik vind het een luxe dat we met onze gemeente in twee prachtige kerken mogen kerken. De Grote Kerk met haar prachtige historie en ambiance en de Nieuwe Kerk met een geweldige voortrekkersrol in de Protestantse geschiedenis. In de Nieuwe Kerk zijn we getrouwd en is onze zoon gedoopt. Mede hierdoor heb ik persoonlijk zelf iets meer met de Nieuwe Kerk. Maar het blijft fantastisch om van beide kerken te mogen genieten en elkaar daar te ontmoeten. Ik zie uw stukken voor het kerkblad graag via  mail tegemoet. Met vriendelijke groet, José.

Diaken

Marianne Immink

Diaken

Mijn naam is Hans Nagelkerke (1957- Den Haag), woon sinds 2015 in Haarlem.

Vanaf september 2016 ben ik diaken. In de kerk verrichtte ik al ca 20 jaar (Zoetermeer) allerlei taken en ambten waarbij de cursus theologische vorming een belangrijke basis blijkt. Mijn werk als exploitatiemanager draait om efficiency in duurzame energiesystemen. Mijn Kerk is

van en voor mensen,

daar draait het minder om efficiency! Mensen krijgen betekenis om wat ze voor elkaar doen. De – krimpende – kerk , waar zoveel moois gebeurt, kan weer opbloeien door inspiratie en er mét elkaar, vóór elkaar te zijn: lees de “wonderbaarlijke broodvermenigvuldiging”. Het mooiste voor mij is dat het Woord steeds opnieuw gelezen kan worden en op “vandaag toegepast”! Zoals Pasen, lijden, sterven en opstanding is – zo kunnen: “verstarde” (ver)houdingen weer leven (mits je moeite doet)!

Ouderling-kerkrentmeester

Maria de Klein

Kosters

Mijn naam is Bas Romeijn, geboren in 1959 als jongste zoon van een protestantse ondernemersfamilie met vier kinderen geboren in het Brabantse Cuijk.

In een katholieke omgeving was mijn vader meer dan 60 jaar organist van de Hervormde Kerk en had een melkwijk en mijn moeder stond in de zuivelwinkel, die werd uitgebreid met kruidenierswaren. Mijn broer en ik hebben de zaak later overgenomen. Maar helaas was de concurrentie te hevig en moesten we stoppen.

In 1988 ben ik van Cuijk naar Bloemendaal verhuisd. Hier had ik in de buurt werk gevonden bij de Dirk van den Broek supermarkten, waar ik bedrijfsleider was. Door een auto ongeluk ben ik een tijdje uit de running geweest en heb daarna weer een nieuwe baan gevonden bij een bedrijf in Zandvoort waar ik de laatste jaren met veel plezier heb gewerkt. Ik was verantwoordelijk voor de inkoop en kluis- werkzaamheden. Door bedrijfseconomische redenen heb ik daar eind 2011 mijn ontslag gekregen.In 1999 zijn mijn partner Piet Offringa en ik in Schalkwijk komen wonen. Sindsdien zijn we ook lid van de Protestantse wijkgemeente Haarlem-Centrum en we bezoeken regelmatig de zondagsdiensten. We voelen ons helemaal thuis in deze gemeente. Vanaf 1 april 2013 ben ik koster in de Grote Kerk.

Mooiste gebouw van Haarlem

Ik ben dankbaar dat men mij een toekomst geeft en vertrouwen in mij heeft, en ik hoop op een langdurige samenwerking. Want er is toch niets mooier om in het huis van God, en in het mooiste gebouw van Haarlem, te mogen werken. Ik hoop u te kunnen ontvangen in de Bavo tijdens de zondagdiensten.

Mijn naam is Ruud Balkenende. Ik ben in 2012 begonnen als koster voor drie dagen per week.

Samen met Bas Romijn vorm ik het kostersteam in lief en leed. Behalve de zondagse diensten in de zomer heb ik al heel wat mooie verhuren mogen ‘kosteren’. Mogen, want het is mijn lust en mijn leven: het indrukwekkende gebouw, de technische klussen, maar ook het contact met gemeenteleden, vrijwilligers, huurders. Geen dag is hetzelfde! Voordat ik koster werd, was ik 17 jaar werkzaam in de bouwwereld, als verkoper, inkoper, werkvoorbereider, zelfs een jaar als timmerman.

Geen dag is hetzelfde

Allemaal ervaringen die me nu goed van pas komen. Ik ben geboren in 1972 en trotse vader van 3 Balkjes: Deborah (5), Hadassa (3) en Thirza (4 maanden). Die zult u in de zondagse diensten wel weer zien binnenkort (vlechtjes, staartjes, en vooral hard rondrennen). Graag tot ziens in de kerk, op zondag of doordeweeks!